Parmaklarım kararsız bu satırları yazmak için. Gönlümde razı değil, kalbimde. Bazen olması gerektiği gibi olmuyor. İstediğin gibi yani. Araf'ta kalıyorsun, ölsem mi yaşasam mı diye. Hep mutluluk yok ki bu hayatta bazen üzülmekte var, giden sevgilinin ardından döktüğün göz yaşları gibi yada sevdiğini kaybetmek gibi. Bilirsin ki geri dönüşü yok işte, gelmeyecek, göremeyeceksin. Çaresiz kalacak, takdiri ilahi diyeceksin. Avutacaksın kendini, canın acısa da yüreğin kan gölüne de dönse, güçlü olmayı bileceksin, olamayacaksın. Biraz biraz geçip gidecek hüzün bulutları. Yağmuru, kötülüğün sembolü olmuş o gri havayı hiç sevmeyeceksin. Bir sigara daha yakıp efkarını dağıtacaksın. İçerken gök yüzüne bakacaksın ara sıra. Sonra bitecek bütün bunlar. Masmavi bir gökyüzü karşılayacak seni. Yine günlük rutin işlerine geri döneceksin. Hayır deme bana, bitecek emin ol. Sen mutlu olacaksın. Adım gibi biliyorum. Çünkü herkes hak ettiğini yaşayacak. Sende hak ettiğin mutluluğu yaşayacaksın.
Ben geçmişte yaşadım hayatı. Sen beni geçmişte sevdin. Geçmişte yaşandı güzel şeyler ve geçmişte bitti ölümüne sevdalarımız. Yaşadığımızdan çok şey öğrendik, öğrettiler. Bazı şeyler geri gelmiyor işte. Üzülsen de ağlasan da parça parça olmuş ciğerlerin acısa da nefes alırken, gelmeyecek. Ama üzülme sen, seni bekleyen umutlar var, hayaller var kurmanı bekleyen. Ben gidiyorum şimdi. Sen sağlıcakla kal, annemden sonra beni dünyaya getiren kadın.
Sevgi ve Muhabbetle.
0 yorum:
Yorum Gönder